De laatste weken

21 september 2017 - Noord, Aruba

De laatste weken…

In mijn laatste blog vertelde ik over mijn ‘bezoekers’…

Wat was het gezellig!!!!

Het voelde echt even als vakantie tussen het werken door!

Mijn neefjes, Nathan en Sequin, om mee te beginnen. Deze twee jongens zie ik ongeveer 1 keer per jaar ergens ter wereld (tot nu toe; Nederland, Suriname, Curacao, Spanje en Aruba.. wat zal de volgende plek zijn??). Ieder jaar weer maken ze me zo trots! Ze praten alsof ze de 18 al ver gepasseerd zijn, zijn veel te bijdehand en bestellen in een restaurant gerust ‘1 steak, medium-well en een awa limoenchi’. Met dat gigantische mes zitten ze dan heel behendig het vlees te snijden en keurig te eten. Als ze iets zeggen of doen dat niet mag, verschuilen ze zich achter het feit dat zij MIJN neefjes zijn… En daar ben ik TROTS op. NIEMAND KOMT AAN ZE!! Sorry Mar & Mar…. ik maak het opvoeden niet gemakkelijk voor jullie!! m’n echte neef en nicht hebben weer alles op alles gezet om mij op te kunnen zoeken. Ik voel me erg gezegend met hen als mijn familie! Ik heb van jullie genoten!

Ook m’n beste vriendinnetje, Renate, was een paar dagen aanwezig. Superfijn om weer met een vriendin te zijn die mij door en door kent en ik haar. Waarbij je aan de knuffel voelt of er iets aan de hand is of niet en waar je alles tegen kan zeggen. Ik had niet veel vrije tijd toen Renate er was, maar alsnog hebben we wel weer mooie herinneringen gemaakt. Zij is de enige vriendin (voor zover ik weet) die kan zeggen dat zij in 1 bed heeft geslapen met een getrouwd stel. Nou…als dat geen liefde is!

En toen… was daar natuurlijk ook mijn grote liefde! M’n soulmate, m’n alles… Jaa jaa…het is zo zoetsappig als het klinkt! Want wat was ik blij toen ik eindelijk mijn armen om zijn nek kon slaan en hij mij vasthield. Ik wist dat ik hem miste, maar toen ik daar stond te wachten op de airport besefte ik pas echt dat ik er wel heel erg naar uit keek om hem te zien.

Ik vergelijk het maar met een groupie van Justin Bieber (‘Blieber’) die na dagen voor de concertzaal te hebben gelegen eindelijk 1st row staat te wachten tot het optreden van haar idool. Maar dan veeeeel beter! (Ik noem Bieber als voorbeeld, omdat fans van Alicia Keys niet zulke idioterie uithalen….) Oke, nu ik mijn woorden zo teruglees besef ik dat het een hele vreemde vergelijking is. Maar ja…clue van het verhaal: MI STIMA BO ANTHONY!

Buiten mijn familie (want daar hoort Renate gewoon bij) heb ik ook andere leuke contacten opgedaan op Aruba.

Sinds kort volg ik Yogalessen bij Janine, een superleuke meid uit Venezuela. Vanaf het begin had ik het idee om op Aruba yogalessen te gaan volgen, maar het duurde even voordat ik hierin mijn draai had gevonden. Want: welke vorm van yoga wil ik? Wat voor omgeving? Wat wil ik ervoor betalen? Wanneer volg ik yogalessen?

Na een geweldige full moon yoga sessie van de wereldbekende ‘yogagirl’ kwam ik toch al gauw in contact met Janine waarbij ik de eerste les hier op Aruba had gevolgd. Veel minder commercieel en met een persoonlijke touch. We hebben een leuke klik en zitten meestal nog een hele tijd na de les na te kletsen (in mijn gebroken Spaans)

Als je ‘alleen’ op reis bent, lijken je ogen meer geopend voor het onbekende. Zo raakte ik ter loops aan de praat met Ester. Een jonge vrouw uit Brooklyn, new york. Normaliter loop je elkaar zo voorbij op straat, nu is het net alsof je aanvoelt dat je wellicht wel hetzelfde type persoon kan zijn. Ineens ben je dan een half uur, een amerikaans telefoonnummer en veel gespreksstof verder. Ik vind het geweldig om zo ‘on the way’ gelijkgestemden te ontmoeten. Niet direct hele diepgaande vriendschappen (daar staan geen vacatures meer voor open ©PvEijk) maar wel mensen waar je veel positieve energie van krijgt.

De laatste weken staan in het teken van herinneringen maken en alles in mij opnemen. Een paar van de activiteiten:

- We zijn op een catamaran sunset trip geweest. Met alle gezellige mensen die vanuit nl op Aruba waren hebben we de boot privé afgehuurd en dat was super! Bachata passion, Ghettolano en Carla, Micky’s Foundation, Mar&Mar&kids... ze waren present!

- We hebben een kayaktour by night gedaan

- We hebben ATV gereden

- 2x off road tour

- Paddle surf tour met company van o.a. de zusjes Ramkalub

En als afsluiter van Anthony’s vakantie op Aruba zijn we samen naar het Caribbean Sea Jazz festival geweest. Dat was genieten met heerlijke muziek, lekker eten en drinken. Dat alles ‘s avonds tussen de palmbomen met een licht briesje. Sounds good? It was GREAT.

Mijn nieuwe favourite dish: Keeshi Yena heb ik inmiddels ook ontdekt. Een gerecht met vlees, kaas, noten, pruimen en heerlijke kruiden.

De komende week ga ik nog op zoek naar een goede cabrito stoba (geitenvlees) en ik overweeg nog een sopi iguana (leguanensoep)

Tjah…de komende week is alweer de laatste week op Aruba. Ik heb best zin om weer naar huis te gaan, maar wel echt voor maar een paar weken. Daarna zou ik z.s.m. weer terug willen keren naar Aruba. Maar helaas, het blijft geen feest!

Het afscheid nemen hier, vind ik niet leuk en zal vast ook wel moeilijk zijn. Maar, ik ben wel heel blij met de behandelresultaten van de afgelopen maanden. Gister heb ik skype contact gehad met de volgende kinderfysiotherapeute en het is goed om te weten dat dat een hele leuke meid is die mijn werk goed zal voortzetten.

Sommige kinderen zijn net als wij al bezig met het feit dat we al snel afscheid zullen nemen. Ook sommige ouders geven aan het moeilijk te vinden. Je bouwt toch een band op in 3 maanden tijd en de band is hier vele malen sterker dan met kinderen op de praktijk in Nederland.

Door de intensieve therapieën zie je soms een kind 2-3 uren per week in de thuissituatie. Je krijgt dan de hele familie erbij en dat maakt het heel persoonlijk. In Nederland zie je vaak een kind maar 1x30min per week en in de meeste gevallen niet in de huiselijke setting. Ook heb je in de meeste gevallen in Nederland de mogelijkheid om de behandeling zelf af te ronden of in ieder geval het beloop te volgen. Dat is nu heel anders.

De komende week zal dus in het teken staan van: afscheid nemen van kinderen, ouders en andere bekenden op het eiland. Maar ook van mooie plekjes, rust, warmte en uiteindelijk toch een vertrouwde plek waar ik mij thuis ben gaan voelen…

Als je geen reactie krijgt op een app of mail, besef: IK GENIET. Ik neem alles nog een keer goed in mij op……

6 Reacties

  1. Tine:
    21 september 2017
    Marissa het is mooi geweest.
    Kom maar gauw naar huis.
    De kleine Hunsel zal zich gauw melden en dat mag je niet missen.
    Love you😘😘
  2. Kristel:
    21 september 2017
    Die kabritu stoba mag je niet missen, anders kan je echt nog niet naar huis. Neem ook nog een pan dushi Coco en een Johnny cake! Lekker genieten, voor je het weet zit je weer aan de boerenkool ;-)
  3. Jo-Ann:
    21 september 2017
    Maris laat mijn ma of pa je ergens brengen voor een kabrito stoba of vraag Bayo die weten wel een plekje. Geniet van je laatste week en zie je gauw weer in NL 😘😘
  4. Mariska:
    21 september 2017
    ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤!!!!
  5. Mile:
    28 september 2017
    Nu komt de terugreis écht dichterbij! Hele goede reis gewenst! 😀✈
  6. Renate:
    20 oktober 2017
    ❤❤